Donderdag 10 juni 2010 hadden we een thema-avond met als thema:
Hoe blijf je handelen vanuit je oorspronkelijke voorgenomen levenspad...

Het is cruciaal als je van je levenspad afwijkt en toch bagatelliseren we vaak dat je op een zijpad kunt komen en dan niet meer terug kunt naar je oorspronkelijke levenspad.

We bespreken vanavond hoe het komt dat mensen van hun levenspad af kunnen wijken en wat daar de consequenties van kunnen zijn.

En ook bespreken we hoe je kunt voorkomen dat je van je levenspad afwijkt.
Door dit vanavond hier te bespreken en in de Energie te zetten reikt dit veel verder dan hier en werkt door tot in het totale Universum.

- Als je boven bent en besluit te incarneren kies je een leven uit waarin je alles wat je nog moet leren op aarde uit kunt werken. Als je boven weet dat je iets uit te werken hebt met bv armoede dan zul je in je leven te maken krijgen met situaties die je daarop attent maken en waaruit je kunt leren hoe met armoede om te gaan. Boven kies je hiervoor vanuit een totaal bewustzijn. We herinneren het ons niet hier op aarde dat wij dit alles hebben gekozen. Alle leerprocessen die we op aarde op ons pad krijgen zijn er om onszelf door deze processen heen te helpen. Je bepaalt zelf je eigen levenspad. Je doet het allemaal zelf, je hebt het boven gekozen. Op aarde ben je als baby eerst onbewust maar in de loop van de jaren leren we om van een stuk onbewust bewust te maken en te leren steeds meer bewust te maken. De lessen zullen als leerprocessen op je pad komen en dan hebben wij als mens een keus hoe we met deze lessen en leerprocessen omgaan. Het vermogen om keuzes te kunnen maken als mens heeft voordelen en nadelen. Het nadeel is dat wij ons als mens moeten leren herinneren wat het verschil is tussen emotie en gevoel. Want de keuzes die je maakt in je leven zijn zo belangrijk zowel vanuit het emotionele als vanuit gevoel. Maak je een keuze vanuit emotie, komend vanuit blokkades, zul je geheid een zijweg nemen. Maak je een keuze vanuit je gevoel vanuit je hart dan blijf je op je oorspronkelijke pad. De keuzes vanuit je gevoel lijken alleen eerst een stuk moeilijker en vanuit emotie makkelijker. Vanuit je gevoel een keuze maken kan voelen als niet weten waarom je deze keuze maakt,et niet kunnen begrijpen, het niet kunnen vatten waarom je een bepaald gevoel hebt. En als je het zelf al niet kunt vatten kun je het ook moeilijk uitleggen aan je omgeving en kan er ook tegenwerking ontstaan omdat de maatschappij en omgeving niet zullen begrijpen waarom je een bepaalde keuze maakt en door het onbegrip van je omgeving kan dat ervoor zorgen dat je in je emoties schiet en dan toch het zijpad kiest. Dan gaat het erom te beseffen dat je op een zijpad zit, dat je bent afgeweken van je rechte pad, zodra je dit beseft is het van cruciaal belang dat je ala minuut handelt. Weten dat wij kiezen vanuit emotie weten wij vaak wel, alleen als je dat besef hebt en je handelt niet dan ga je alsnog op je gezicht en niet zo zachtjes ook. Als je je niet bewust bent dat je op een zijpad zit kun je ook niet omkeren. 9 van de 10 keer lukt het weer terug te komen op je rechte pad, maar er zijn zijpaden dat je je wel bewust bent dat je op een zijpad loopt, van plan bent te handelen maar dan keer je je om en staat er een betonnen muur en je ziet geen kans meer om door de muur heen op het rechte pad te komen. De energieën zijn momenteel zo krachtig en snel qua trilling dat er ons veel wordt aangereikt vanuit de Kosmos maar dat maakt ook dat de kansen voor ons kleiner worden om weer van je zijpad op het rechte pad te komen. Men moet zich bewust zijn dat je daar heel secuur in moet handelen en het zeker niet moet bagatelliseren maar dat dan de kans verkeken is.
----------
Elk zijpad staat als het ware vol met brandnetels en doornige struiken en geeft onnodig lijden. Maar dat is onoverkomelijk want we zijn mensen en hebben te leren. Maar ergens in het moment van tijd is het zo dat vanuit boven hele krachtige energieën naar beneden komen en te leren de zijpaden te voorkomen. Er is namelijk niet altijd genezing mogelijk middels een zijpad. Daarom vind ik het vanavond heel belangrijk om dit stuk te bespreken. We zijn altijd gewend geweest dat we weer terug zouden komen op de rechte weg. Maar dat is op dit moment niet meer zo vanzelfsprekend. En het vanzelfsprekende waarmee wij als mens de dingen benaderen dienen wij ook te beseffen. Beseffen dat we lucht kunnen insnuiven, dat we doen wat we willen en dat er van alles is dat zorgt dat we onszelf kapot maken. Het is namelijk respectloos naar alles wat leeft. Het is zo’n ingeburgerd iets, dat wij hier alert op dienen te zijn. Dus ook niet: ‘ik ga een zijpad in, want ik kom toch wel weer op mijn rechte pad terecht’. Het is heel belangrijk dat iedereen zich daar heel goed bewust van is. We moeten alert zijn op elke gedachte die we in de energie zetten, maar ook moeten we ons terdege beseffen dat we een keuze hebben gemaakt vanuit een emotie. Straffen, staat niet in het woordenboek van de energie maar je krijgt niet zoveel kansen meer om te beseffen dat je terug wil vanuit een zijpad. De consequenties hiervan kunnen heel pittig en zwaar zijn, want het betekent dat je je hele leven voor jan met de korte achternaam bezig bent geweest. Wat heb je dan al die jaren voor energie verspilt ? Het is verloren gegaan omdat je niet op je rechte pad bent gebleven. Want als jij energie verspilt werkt dat weer door naar de rest van het universum en het Al. Maar dat betekent wel dat we ons allemaal verantwoordelijk moeten voelen voor deze trilling want anders gaat het niet werken. En we moeten ons beseffen dat een groot deel van de mensheid daarvan dan de dupe is. Dit betekent niet dat je alle lasten van anderen op je rug moet nemen, want dat is ego. Maar we moeten ons wel verantwoordelijk voelen voor wat er in het Universum speelt. Wanneer we een zuivere energie om ons heen willen creëren is verantwoordelijkheid heel belangrijk. We doen dan wel ons best, maar de touwtjes aantrekken is wenselijk, anders is er kans op verslapping. Er is niets mis mee of iets slechts, want het is heel logisch en normaal maar het baart me wel zorgen. Nu zijn er de verkiezingen (heb ik zelf niet zoveel mee), er gebeurt toch wel wat er gebeurt en wie of wat je ook kiest, het gaat om ONS. Het gaat niet zozeer om, wat voor partij we kiezen, maar het gaat om ONS. Om hoe wij in het leven staan en wat wij van het leven maken. Want als wij de energie omhoog halen dan gebeurt er datgene wat er moet gebeuren op de Aarde. Niet bij die partij mensen die belangrijk rond de tafel zitten te doen. Wij moeten zelf zorgen dat wij in ons eigen leventje de energie omhoog halen door zo zuiver mogelijk te leven, door respect te hebben voor onszelf en anderen en heel erg bewust zijn hoe je in het leven staat en daar mee omgaat. Je moet als mens wel opletten dat we niet verslappen. Want als het wat beter gaat met ons leunen we achteruit, maar er is geen moment dat je achterover kunt leunen. Nooit. Elke minuut van de dag is bedoeld om alert te blijven, maar uiteindelijk geeft het je zoveel moois, je krijgt zoveel meer waardering van alles om je heen. En dat we daar als mens alert op moeten zijn.

Vraag:
Als je vanuit gevoel beslissingen neemt en ze doen soms toch heel veel pijn?
Beslissingen vanuit gevoel zijn niet altijd euforisch. Zou het dan minder prikkelig moeten zijn? Nee dat hoeft niet, het levenspad bevat alles, zowel lijden als verdriet, want je moet ze ervaren, doorvoelen en loslaten. Dat is nu eenmaal zo. Een zijpad is extra onnodig lijden. Wij vinden het als mens blijkbaar nodig om ons zelf te kastijden, nog meer pijn, nog meer lijden, god weet waarom, maar we doen dat. Dit doen we altijd vanuit emotie. we trekken nooit extra lijden naar ons toe vanuit gevoel. Dat wil niet zeggen dat de keuze vanuit gevoel is, want je gaat door een giga leerproces. Dat moet je doorvoelen, je moet daar de consequenties van voelen, het is een leerproces, anders hoef je geen keuze te maken. De weg van de minste weerstand lijkt me gemakkelijker, maar is niet oke. Het lijkt simpeler, maar een zijweg draait je een rad voor de ogen. Een zijweg lijkt altijd makkelijker, dus het is verleidelijker om een zijpad te kiezen omdat dat in eerste instantie makkelijker lijkt, maar een paar passen verder, besef je dat pas. Áls je je bewust bent. Een gevoels keuze lijkt vaak moeilijker. Omdat een zijpad begrijpelijker is, het is te beredeneren, want het is ratio. En een gevoelskeuze is puur vanuit je hart, vanuit je gevoel, dus dit kun je niet begrijpen. Daarvoor heb je het leerproces van keuzes maken, nadat je keuzes maakt komt er nog een stukje om te doorvoelen van dat leerproces.

Stoppen met willen begrijpen!

Op het moment dat je iets begrijpt, kun je er vergif op innemen dat het ratio is. Als het niet meer te begrijpen is, kun je er bijna blindelings van uitgaan dat het gevoel is. Omdat we het niet begrijpen, is het verleidelijk om toch een keuze vanuit emotie te maken. Een gevoelskeuze is eigenlijk makkelijker, maar lijkt moeilijker. Mensen kiezen daarom vaak voor de weg die makkelijker líjkt. De weg die makkelijker lijkt, maar na 10 passen omringd blijkt door doornen en struiken. Een gevoelskeuze brengt je wel vaak verdriet en doet pijn, maar is nog wel je levenspad. En natuurlijk pakken we in ons leven allemaal zijpaden, daar leren we van. Op een gegeven moment kun je beslissen om geen zijpad meer te nemen. Je kunt kiezen dat je niet meer gaat doen. Dit kun je zelf bepalen en neerzetten in de energie. Door dit bewust te doen, krijg je steeds meer alarmbellen , en dan is het zaak dat je er wel naar gaat luisteren.

Vraag van Suus: wij hebben een beschermde klas op school en er zit een meisje bij mij in de klas die daar beter zou passen, dan in mijn klas, maar zij wil niet. In die klas is het heel liefdevol. En het lijkt ons, leraren beter als zij naar die andere klas gaat. Zij zit nu al wel 2 dagen in deze klas, maar wil eigenlijk niet, dus is mijn vraag, wat nu te doen ?

Mar: heb je gevraagd of ze het wil? (antwoord Suus, we hebben Dinsdag een gesprek) Mar: ik denk niet dat het iets oplost als ze naar de andere klas gaat. Geef haar de credit dat zij zelf kan beslissen om een keuze te maken, of ze die nou maakt vanuit gevoel of emotie, je kunt haar wél helpen en begeleiden. Maar vooral luisteren naar wat ze te melden heeft en invoelen of dat emotie is of gevoel. Ik vind het een heel moeilijk iets om voor een ander te beslissen als de ander niet wil. Wie zegt dat zij niet als levenspad heeft om in die klas te blijven? En dan denkend een ander een goed leven te geven, terwijl de ander eigenlijk iets anders verkiest.

Met kinderen is het zo dat de ouders de keuzes maken voor hun kinderen en dat zij daardoor een weg opgaan die niet bij hen past. Dit komt omdat wij als ouder denken te bepalen wat goed is voor onze kinderen. En tot op een bepaalde hoogte kun je ze ook wel iets aanreiken en daarna loslaten. Zeker als ouders in hun eigen emoties zitten en vandaar uit keuzes gaan maken voor hun kinderen.
Luister dus naar die leerlinge, onderschat haar niet, maar óverschat haar ook niet. Zij heeft een eigen mening. Misschien heeft zij deze les wel nodig en geef haar de credit zelf de keuze te maken. Zij heeft dit misschien op haar hoofdweg gekozen. Wat is goed voor haar? Bepalen wij dat? Je zult dan heel zuiver moeten kunnen invoelen, objectief onvoorwaardelijk kunnen invoelen om aan te reiken wat wel of niet goed is. En dan nog laat je de keuze bij de ander. Je kunt wel pogen met je woorden binnen te komen vanuit een hogere trilling maar dan nog is het aan de ander of deze er iets mee doet.

Wij onderschatten de kinderen en dat is een stuk arrogantie. En dat is ego. Wij onderschatten namelijk onszelf vaak.

Het gaat om je intentie en niet om je zin door te drijven. Het gaat erom te zien wat er gebeurt en kinderen moet je proberen te laten omdat zij heel goed kunnen invoelen hoe of wat.

Aangezien wij heel veel kracht hebben en ook voor onszelf en met gedachtekracht heel veel kunnen doen, en om te beslissen bijv. nu, geen zijpaden meer te nemen. Door te voorkomen in plaats van te genezen. Want als jij denkt dat je dit vanuit emotie nog steeds nodig hebt.. Je moet dit wel echt willen, en voelen dat je geen extra lijden meer op je wilt nemen. Het is genoeg. Je hebt in al je levens al genoeg lijden ervaren. Waarom zou je er nog meer bijnemen? Vanuit welke zelfkastijding doen wij dat?

Omdat wij als ziel zoveel mogelijk op ons pad willen laten komen om zoveel mogelijk los te kunnen laten, los te gooien. Alles wat dan daarnaast hangt aan bagage zorgt er voor dat je niet langer meer verder kunt, zorgt dan voor extra verdriet, extra lijden. Als het nodig was ok, maar het is overbodig. Het rechte pad is al lijden genoeg.

En het ene moment zul je denken: ‘t gaat wel lekker’, maar blijf wel bij je positieven want wat vandaag zo lijkt kan morgen alweer heel anders zijn. Van euforie naar de hel. Dus neem niet elke dag als vanzelfsprekend. Ervaar elke dag als iets moois. Ben je bijv. depressief, ervaar dat dan ook maar. Raag: maar doe je dan iet je ogen ervoor dicht?

Ja, ok. De volgende dag mag je ze wel weer open doen. We moeten opletten dat we niet alles zien als vanzelfsprekend, totdat het er niet meer is, en dat we dan pas beseffen wat we hadden en op dat moment niet meer hebben. Wij denken altijd te ervaren wat wij wel hebben en daar gaan veel mensen op stuk. Pas op de momenten dat we het niet meer weten, maar hoe moeilijk het ook is probeer altijd vertrouwen te hebben dat wanneer je op je rechte pad zit dat je altijd goed terecht zult komen en dat je mensen op dit pad hebt door de mensen om je heen. Als jij A wilt en je partner wil B, je kunt daar dan op gevoel op reageren of vanuit emotie. Je hebt altijd je eigen verantwoordelijkheid en je eigen keuze en vrije wil. En zolang je hier elke keer weer terugkomt op aarde, hoe meer je kunt laten liggen op je pad want dit komt weer terug. Boven ben je gedreven en bewust, je weet wat je nog hebt af te handelen, want waarom zou je het niet in 1 leven afhandelen in plaats nog 400 levens te leven? Hoe sneller je aan je processen werkt en hoe vaker je de kans krijgt om je leermomenten te pakken, des te sneller je door die gevoelens heen komt en hoe makkelijker het wordt ze te herkennen en ernaar te handelen.

Hoe gaan we handelen en hoe gaan we voorkomen dat we op een zijpad komen?

Wat ons vaak als mensen de kop kost is dat we ondertussen heel erg bewust zijn, ieder van ons met een stuk bewustwording, maar dat we dus ondertussen heel veel weten, en dat al dat weten opgeslagen wordt in ons zijn en dat we dus eigenlijk een soort van vergeten te handelen, heel vaak. Want heel veel mensen zegge: ‘maar dat weet ik wel, ik weet dat ik dat patroon heb’, maar wat heb je aan het weten als je niet handelt? Helemaal niets. Dan kun je beter je energie besparen en niet bezig zijn met bewust wording, het is verspilde energie als je er niet naar handelt. Dus hoe goed iedereen ook bezig is met bewustwording, als je niet handelt heeft het geen nut. De andere kant is dat als je het niet weet , je niet kunt handelen. Maar het weten vereist altijd een handeling. Deze handelingen hoeven niet groot te zijn.

Voorbeeld van iemand uit de groep, ‘ik denk dat ik het dadelijk koud gaat krijgen, dus ik doe alvast een vest aan’.

Je zet dan al in de energie dat het straks koud zou kunnen gaan worden. Het wordt aangereikt, als een stukje bewustwording en hij trekt daarna zijn vest weer uit. Zulke kleine handelingen zorgen ervoor dat je op de grote stukken ook durft te handelen. Begin klein, wees alert dat je dingen nalaat, doe je het niet, dan is het een gemiste kans. Wanneer we geconfronteerd worden met hele grote stukken, gaan we heel lang invoelen, wikken en wegen. Maar het zijn juist de kleine dingen en subtiele dingen waar ook een handeling aan moet zitten. Altijd. Alleen het weten is absoluut niet voldoende. Als je weet welk patroon je hebt, bv als je niet goed tegen kritiek kunt, of je bent slecht in communicatie en je doet er niets aan, dan kun je wel trots zijn dat je het weet maar je doet er niets mee…

Wat veroorzaakt nu de zijpaden? Allereerst het niet handelen vooraf, dit veroorzaakt een emotie (angst, geen zelfliefde, communicatie stoornis enz), waardoor je op een zijpad komt.
Voorkom je dit door in de kleine dingen al te handelen? Ja, dan voorkom je het.
Je voorkomt het door constant te handelen vanuit je gevoel. Want doordat je constant handelt vanuit je gevoel, waardoor je voorkomt in een emotie te komen waardoor je op een zijpad komt of wordt overspoeld door emoties die zo overweldigend kunnen zijn dat je niet meer weet waar je bent en er later achter komt wat je hebt gedaan. Hoe je handelt! Handel je wel? Krijg je een voorgevoel ?

Bv: dat je aan het rijden bent en dat je twee kanten op kunt, die ene kant is de brug, die open kan staan en je bent al laat. Of ga je de andere kant op, zonder brug? Nee, ik ga toch over de brug, en dan stond deze open, dus dan handel je niet naar wat je gevoel je aangeeft, dit is een voorbeeld van mij vanuit het verleden.

Nog een voorbeeld: je kunt als mens een gevoel hebben dat je iets moet doen, dan komt ‘t ratio erbij, dit is niet logisch en dan ga je alweer voorbij aan je gevoel, weg gevoel, weg handeling vanuit gevoel. Gemiste kans. Je moet je wel bewust zijn of even later, was het gevoel oehh, niet gehandeld. Jezelf niet afstraffen, maar kijken ernaar, of voordat je het wilt gaan doen, direct omzetten en handelen vanuit je gevoel en vanuit je zielenwil en niet vanuit je egowil.
Iets wat je doorkrijgt is altijd gevoel. Als je aan het beredeneren bent ben je al in je ratio/ emotie.

Het gaat erom dat ze van boven aanreiken te luisteren naar je gevoel. Pik dat op, neem dat serieus want dat zijn echt dingen die je aangereikt worden vanuit de energie. We krijgen het zomaar aangereikt maar we moeten er wel iets mee doen.

-----

We zijn als mens zo inventief om excuses te bedenken om niet naar ons gevoel te luisteren. Zogenaamd kleine dingen testen je op je invoelingsvermogen en of je ernaar handelt. Ze reiken je van alles aan, kleinere dingetjes, grotere dingetjes per dag. Het is niet handig, want op het moment dat je dit allemaal laat liggen dan kom je op een moment waarin je een situatie krijgt, waarin het al je blokkades en emoties raakt, dan kun je niet meer voelen dat het emotie of gevoel is, ze kunnen dan nergens meer bij, niet meer bij hun hart, ze maken een eigen waarheid hiervan en dan heb je de poppen aan het dansen. Pas wanneer je erop gaat letten hoe dingen synchroon lopen met elkaar dan zie je hoeveel er wordt aangereikt. Dus huiswerk. Ga er maar op letten. Doe het maar want het voorkomt zoveel extra lijden en het voorkomt dat je op een kruising staat dat al je emoties door elkaar heen lopen en dan kun je wel eens op een zijpad terecht komen. En dat is iets wat wij met zijn allen kunnen voorkomen.

Wie heeft er nog iets te vragen ?

Als je op een kruising staat dan vlucht je voor je gevoel door je emoties en dan kun je niet meer je werkelijke werkelijkheid ervaren. Dat is niet wat je met jezelf boven hebt afgesproken en dan wordt zon zijweg je waarheid. Dan komen er allerlei redenen vanuit je emotie en nieuwe gecreëerde waarheid vanuit een zelfbescherming en vluchten voor je gevoel. Je zou beter kunnen vluchten voor je emoties. Gevoel zorgt ervoor dat je loskomt van alle emoties maar we doen vaak het tegenovergestelde, maar als mens zijn we vaak star en koppig maar we kunnen wel vandaag besluiten om geen onnodig lijden meer op onszelf af te roepen. Wacht niet te lang.

Vraag: als je op een kruising staat kun je dan even rustig bekijken hoe nu verder kijkend naar jezelf waar je je in bevind ?

Mar: dat gaat niet, want je bent er dan al heilig van overtuigd dat je goed zit, en wanneer een ander zegt je zit op een zijpad, dan is het al niet meer zo.

Dit te voorkomen door elke dag te kijken, handel ik, hoe handel ik, en te voorkomen dat je op die kruising terechtkomt. Klinkt dus wel leuk even kijken waar ik mij bevind op het zijpad maar niemand die je dan nog kan overtuigen dat je niet meer in je werkelijke werkelijkheid zit, je vind dan dat ik onzin praat. Logisch, want je hebt dan alles al zo gecreëerd en herkent het niet meer, want je bent niet meer jij, terwijl je niet meer jij bent, je bent iets die een andere gecreëerde werkelijkheid creëert. Afrader want het is niet nodig. Als het nodig is zeg ik oke dit is een leerproces maar hier moet je doorheen (verdriet, rouw), maar ga hier doorheen, durf het leven te leven. En door het leven te leven en die uitdaging aan te gaan, hoe moeilijk het soms ook lijkt kun je elke dag ervaren hoe te handelen. Niet door alles te beredeneren en het leven te bevatten. Want het leven is 9 van de 10 keer niet te bevatten.

BV door op het laatste moment de thema-avond de laatste keer door te laten gaan, en ook de maanviering af te zeggen. Dan kun je wel iets doen tegen je gevoel in (triskal moet open enz). ik leef op mijn gevoel. Dus hoe onbegrijpelijk en hoe moeilijk ze het misschien ook vinden. Als ik hier ga zitten vanuit een emotie omdat ik vind dat ik verantwoordelijk ben voor jullie dan zit ik hier niet zuiver en wat geef ik jullie dan. Maar ik begrijp wel wanneer je dit op het laatste moment te horen krijgt dat we de vraag stellen aan onszelf volgen we ons gevoel of gaan we om anderen te pamperen door te niet te hoeven teleur te stellen. En vaak ga je dan toch de andere kant uit want je wil niet geconfronteerd worden met de keus die je maakt, en om het dan toch te doen vanuit je gevoel daarvoor heb je moed, durf en kracht en vertrouwen nodig. En iedereen heeft dit in zich en je kunt dit naar boven halen. Maar vaak wordt er gezegd maar dat kan ik niet aan. Maar alles kun je aan wat er op je rechte pad ligt.

Het lijden zit ook op je rechte pad. Het wil niet zeggen dat het lijden altijd op een zijpad zit. Het extra lijden op een zijpad is alleen niet nodig.

Het kan een situatie zijn dat je handelt vanuit een emotie en dat je denkt nou dat had ik niet moeten doen maar dat wil niet altijd direkt een zijpad zeggen.

Vaak gezegd leef in het nu !! dus pak niet elke keer terug, ja maar toen, ja maar toen…!!!
Dat is verleden tijd.

Beslissingen nemen vanuit overtuigingen in het verleden. Dat is een blokkade emotie patroon. Als je nu in een soortgelijke situatie zou komen en je denkt ja maar toen.. dan ga je terug naar iet s uit het verleden en volgt de overtuiging dat het hetzelfde zal verlopen omdat dit in het verleden ook al is gebeurt. Want dan heb ik dezelfde situatie. Dat is iets wat je dan vastzet als mens. En vandaar uit moet je dan niet gaan handelen. Je kunt er naar kijken hoe je er toen naar hebt gehandeld en je bent zoals je nu bent en je bent nu een totaal andere jij dus je gaat nu heel anders om met bepaalde situaties. Het gevaar kan er in zitten dat je er dan in blijft hangen. Dan ben je niet meer objectief want dan haal je iets vanuit het verleden erbij in de huidige situatie. De enige manier in het nu is om open te blijven om zo objectief te kunnen blijven. Het is elke dag een nieuwe situatie.

Mensen zeggen altijd ik heb geen verwachtingen maar ze barsten van verwachtingen. Maar hoe moeilijk is het om zonder verwachtingen een situatie in te gaan. Want het is zo subtiel totdat iemand anders je er bewust op maakt, omdat we ons opnieuw aan het opvoeden zijn en onszelf aan het herinneren zijn wie we zijn. Een immens moeilijke taak maar we kunnen het aan want we zijn hier niet voor niet op de aarde.

Jullie kunnen heel goed het verschil voelen tussen gevoel en emotie. Maar het betekent wel dat ieder zijn eigen waarde inschat als mens hoe belangrijk je bent in het geheel ook al vind je jezelf niet belangrijk. Als jullie jezelf net zo op de waarde inschat zoals ik jullie op waarde inschat dan ga je ook in jezelf geloven ook als het niet altijd goed gaat. Om dat ook die zelfliefde te voelen en dat kan want iedereen heeft het in zich om dit te kunnen voelen. Wij mensen maak er vaak drama van, maar het valt best mee, als je maar bewust ben wat je elke dag aan het doen bent. Sta op, opgeheven hoofd, geef jezelf nog steeds de liefde die je verdient en ga dan verder als het even niet goed gaat. Het is er altijd en daar gaat het fout omdat we denken dat het er niet zit, en denken dat we het ergens vandaan moeten halen, maar het zit er al, je hoeft alleen maar een deurtje open te doen waardoor het voor ons soms lijkt als een onmogelijke taak. Wanneer wij ons maar niet laten overspoelen door emoties en drama.

Vraag: wat voor de mensen die het niet gaan redden richting 2012 ?

Voor een ander kunnen wij het meestal beter invoelen, elk mens heeft waarde voor de ander en iedereen doet het op zijn eigen manier, op zijn eigen pad met zijn eigen v ibe. Je kunt je voorgenomen hebben door bezig te gaan met bewustwording en halverwege af te dwalen.
En Hitler dan ? heeft hij gehandeld vanuit emoties ?

Mar: als ziel boven kun je er voor hebben gekozen om een aantal levens als onbewuste ziel de mensheid te dienen zoals Hitler. Wie zijn wij om te zeggen dat het niet oke was en dat het noodzakelijk was voor het grotere geheel. En zo kiest een Jood het pad om in de gaskamer terecht te komen. Wij kunnen het ons niet voorstellen dat de ziel daarvoor heeft gekozen maar als we boven zijn dan zijn we bewust van wat wij op aarde hebben verkozen te doen.

Als je als ziel vanuit een hoog level komt, dan wordt er boven wel heel veel overleg over gepleegd. Iets wat niet alleen wordt beslist. Een soort commissie van hoge gidsen en hoge meesters die met elkaar chatten bv in het geval van Hitler.

Je kunt niet afschuiven naar God/Godin/Allah.

Doordat we op aarde zijn geïncarneerd en niet op een andere planeet waar het goed en kwaad heel goed vertegenwoordigt is. Die tegenstelling is enorm hier op aarde. Ideaal om te incarneren. Op een planeet waar alles liefde is is dat veel moeilijker om de vergelijking te hebben. Maar het voordeel en ook het nadeel van de mens is dat je een vrije keuze hebt. Alles wat vast ligt ligt vast. Maar vanuit de emoties als mens kom je op een zijpad terecht. Als je vanuit je gevoel handelt dan blijf je op je rechte pad. Mensen hebben het in eerste instantie nodig dat ze een keus maken. Voordat je vanuit gevoel leeft moet je bewust leven met een keus vanuit gevoel of vanuit emotie. Die tussenstap hebben wij nodig. Voordat je puur vanuit je gevoel kunt leven. Die stap ervoor is even belangrijk dat je keuzes maakt en dat je keuzes maakt vanuit je emoties en vanuit je gevoel.
Je hebt als mens de eer en het recht dat we de keus hebben.

Jij bepaalt als enige jouw zielenpad. De enige waar je overleg mee pleegt boven elke keer weer dat is je tweelingziel. daar overleg je wat ga jij doen enz. voor de rest overleg je niet, bepaal je vanuit je volle bewustzijn welk leven je de meeste lessen brengt.

Op het moment dat wat jij voor jezelf hebt neergezet besef je het niet eens dat je dat jezelf hebt voorgenomen en dan komt het probleem, dan ga je in je emoties.

Je bent heel erg afhankelijk van de mensheid om je heen.

Het kan zijn dat door de keuzes van anderen om je heen je eigen pad beïnvloed kan worden. De ander kan vanuit een emotie een keus hebben gemaakt en dan kun je voelen wat te doen met die situatie. Dan is er weer een nieuwe situatie ontstaan, het is elke keer weer in het moment van nu, handel ik wel, handel ik niet. en zo handel je elke keer weer in het moment zelf. Elke keer weer handelen in het moment zelf.

Hoe cruciaal de beslissing van een ander is voor jouw levensdoel kan een hindernis veroorzaken voor jouw levenspad. Er kunnen beslissingen genomen worden die buiten jou ervoor zorgen dat het wordt gebarricadeerd. Je bepaalt dan op jouw hoofdweg wat jouw keuze is.

Er zijn situaties waarin bepaalde dingen gebeuren waarin situaties gebeuren die je niet kunt voorkomen. Dat iemand vanuit emoties zijn keuzes maakt.

Iets wat een wond heeft geslagen, dat is emotie anders slaat het geen wond. Je zult nooit littekens hebben vanuit gevoel. Altijd vanuit emotie. Dus heb je last van een litteken vanuit het verleden is dat automatisch emotie. (bv frustratie, gemis, machteloosheid, onzekerheid, verdriet etc.). die kunnen later terugkomen in emotie. Je moet je beseffen dat je in een emotie zit. Een emotie is niet slecht. Een emotie moet ook doorvoelt worden. Wel opletten dat je niet allerlei keuzes en beslissingen neemt vanuit emotie. Is ook weer een heling van eventuele wonden. Het is de bedoeling dat je het niet versterkt via je ratio. Alleen op de dag komt er van alles, het begint dus klein begin van de dag maar wanneer je er van alles bij haalt maak je er veel meer drama van als zoals het smorgens begon. Opletten op zo’,n dag dat het een onoverzichtelijke berg wordt want dan zou je vandaar uit wel eens een vreemde beslissing te nemen.

Vaak is het ook zo dat wanneer je bv in een emotie als slachtofferrol zit het juist de bedoeling kan zijn dit te voelen in plaats van het snel op te willen lossen door er te snel uit te willen stappen. Je loopt hiermee dan de kans om te snel eruit te willen stappen in plaats van te doorvoelen wanneer dit nodig is.

Als je in je gevoel zit is het vaak juist de kunst om bij een ander die in een emotie zit door te dringen. Je moet nooit verwachtingen hebben dat je hoopt dat het dat gaat doen waarvan je het gevoel hebt dat het zou moeten doen.

Hoop: kan vanuit gevoel (vertrouwen hebbend) of vanuit emotie zijn (meestal met een verwachting eraan gekoppeld).

Vraag: waarom kunnen woorden vanuit emotie zo direkt bij je binnenkomen ?
Antwoord: omdat het op dat moment iets bij jezelf raakt vanuit jouw eigen patronen. Als je er niets meer op hebt zitten dan raakt het je niet.

De lessen die mensen je aanreiken, kun je als heel negatief ervaren maar het als mens toch ergens als mooi ervaart. Dat je het ziet als iets moois dat je aangereikt is. Als je op een gegeven moment maar beseft dat het een eer is iets aangereikt te krijgen en het jezelf toestaat.